...
Ne qofte se ne ditet tona do te jetonte pedagogia e madhe italiane Maria Montessori, ndoshta nuk do te angazhohej me me psikologjine edukimin e ritjes se femijeve por me ate te prinderve. Kerkesa per riarsimimimn e prinderve si dhe parulla “prinderit ne banga” perseriten e degjohen vazhdimisht. Sepse ne epoken e haritjeve te medha spirituale vezhgohet –fatkeqesisht jo ralle – injorance e plote per sa i perket ritjes se femijeve.
Dikur prinderit ishin te pa shkolluar e analfabet por femijet riteshin prane natyres, qe ishte ushqyesi me I mire. Per me teper shoqerit tradicionale bashke me te tjerat, qe trasheguan ne brezat e rinj, ishin dhe disa menyra edukimi te femijeve. Ka mundesi sote keto menyra te konsiderohen te vjeteruara, por nena e djeshme dinte, ne baze te te dhenave te kohes se saj te funksionoje e te ishte Nene dhe jo te sillej si nene.
Qe te ritesh e te edukosh femije nuk jane disa njohuri, qe mundet te mari dikush nga nje liber. Eshte dicka me shume se njohuria e dija, eshte art. Nje pedagog teper i njohur thoshte: “Perpara se te kisha femije dija njezet menyra edukimi per femije. Tani qe krijova femijet e mi, nuk di asnje”. Cdo femij eshte nje raste i vecante dhe do nje menyre te vecante edukimi. Prandaj dhe nuk perparon edukimi modern qe me shume ngjet me menyre kultivimi per lepuj.
... Fatkeqesisht nxehtesia e materializmit vulgar ka vyshkur dhe lulen e fundit te dhembshurise...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου